Te straszne i te mniej straszne. Choć te mniej straszne (chodzi mi o te horrory z pierwszych lat kina) są tak urocze, że warto je obejrzeć.

Post został pochwalony 1 raz

O.
Moje ukochane horrory to te japońskie Ringi i Klątwy. Amerykańskie też lubię, ale kiedy zobaczyłam wersje oryginalne, to kopara mi opadła. Jest metafizyka, minimum dialogów (bo w amerykańskich filmach trzeba zabić klimat paplaniną i tłumaczym tępym widzom, o co chodzi), minimum efektów specjalnych, maximum nastroju, i nareszcie - żadnych amerykańskich wstrętnych mord!

Post został pochwalony 0 razy

Przykro mi ale nie lubię horrorów. Bo nie lubię się bać.

Post został pochwalony 0 razy

A ja lubię, pod warunkiem, że nie ma tandetnych zagrywek typu: Weźmy piłę i odetnijmy komuś głowę!
Lubię oryginalne pomysły w horrorach. Albo horrory satanistyczne, też fajne som.

Post został pochwalony 0 razy

Ja tam za dobry horror to uważam tylko dwa pierwsze Omeny. Dzisiejsze horrory mnie śmieszą. Są przesycone krwią, flakami, przewidywalne i schematyczne. Nie można sie bać, widzowie o słabych żołądkach mogą najwyżej wiadomoco.

Post został pochwalony 0 razy

No właśnie, Omeny czy Dziecko Rosemary, czy Lśnienie... Classic.

Post został pochwalony 0 razy

Chcecie wiedzieć, jaki jest najbardziej niesamowity i najbardziej kultowy horror, który ma rzesze fanów na całym świecie, łącznie ze mną (nie wiem do kogo ja prawię, skoro tu nie lubią horrorów )??? Jest nim niemiecki "Nosferatu" Murnaua z 1922 roku. Możecie się śmiać, lub nie, ale ponieważ jest to film tak stary, niemy i czarno-biały z migającym światłocieniem, robi naprawdę wrażenie, jest naprawdę straszny. Odnosisz wrażenie, że jest to autentyk (chodzą przecież głoski, że Schreck był prawdziwym Nosferatu, a Mehridge się odwoływał do tej plotki w swoim "Cieniu wampira"), coś, co się kiedyś wydarzyło naprawdę. I jeszcze kiedy zdasz sobie sprawę, jak dawno to było, że ci ludzie nie żyją a urodzili się w XIX wieku, czasom bliskim wampirom, jakże mrocznym... efekt murowany, pod warunkiem, że lubisz nieme filmy, minimum dialogów i wkurzającą muzykę, która jest prawdopodobnie dograna i za cholerę nie pasi... Działa na wyobraźnie, oj działa.
Jakby ktoś chciał zobaczyć, chociażby jako ciekawostkę, oto link na Tubę.
Nosferatu 1922

Post został pochwalony 0 razy

Zachęciłaś mnie. Ja bardzo lubię wszelkie horrory i thillery od poczatków kina do mniej więcej lat '60. Filmy Alfreda Hitchcocka są genialne. A na TCM ogladałem kiedyś horror z lat '40, o strasznym domu, gdzie wszyscy zginęli, było pełno duchów itp. itd. Uczta dla ducha

Post został pochwalony 0 razy

Oto notka z "Machiny" (12/2001) dotycząca tego filmu. Bardzo ciekawa.

NOSFERATU: EINE SYMPHONIE DES GRAUENS (SYMFONIA CIENI)
Mało brakowało, by "Nosferatu, Eine Symphonie des Grauens" Murnaua, uważany za jeden z najważniejszych filmów w historii kina, przepadł na zawsze tuż po premierze, która odbyła się w Berlinie w 1922 roku. Dzieło to powstało bowiem z całkowitym pogwałceniem praw autorskich do powieści "Dracula" Brama Stokera, którymi to prawami po śmierci autora zarządzała wdowa po nim, Florence Stoker. Nie zgodziła się ona na ekranizację. Uparty Murnau i tak zrealizował film. Zmienił tytuł na "Nosferatu", nazwał księcia wampira Orlockiem zamiast Draculą i przeniósł akcję oryginalnie rozgrywającą się w Anglii do niemieckiej Bremy. Podobieństwa z powieścia Stokera i tak były ewidentne i całe przedsięwzięcie zakończyło się wniesieniem sprawy przeciwko producentom do sądu. Stojąca na skraju bankructwa firma Prana-Films nie była w stanie wybronić Murnaua, tym bardziej że w trakcie trwania procesu ostatecznie upadła. Jej zobowiązania przejęła Deutch-Amerikanisch Film Union, która szybko zniechęciła sie do pomysłu walki o film i zgodziła się na przyjęcie warunków pani Stoker, która domagała się bezwarunkowego zniszczenia wszystkich istniejących kopii. Wszystkie egzemplarze, jakie znaleziono, zniszczono w 1925 roku. Na szczęście kopii było więcej. Po przejęciu w 1928 roku praw do powieści przez hollywoodzkiego giganta Universal wydawało się, że los pozostałych kopii nie jest zagrożony; pani Stoker była jednak nieubłagana i po licznych perypetiach większość taśm z "Nosferatu" - tak europejskich, ajk i amerykańskich - podzieliła w roku 1930 los poprzednich. Dopiero w roku 1937, już po śmierci zawziętej wdowy, okazało się, że jakieś kopie jednak ocalały. Film na nowo zyskał rozgłos w latach 70., po remake'u autorstwa Wernera Herzoga z Klausem Kinskim w roli głównej.

Teraz wiadomo, skąd ta muzyka. Po części. Sorki za ewentualne literówki.

Post został pochwalony 0 razy

Ogladalam kiedys CANNIBAL FERROX. Mocno realistyczne sceny mordowania, katowania i torturowania. Ogolnie mozna powiedziec, ze to raczej bajka nie dla dzieci (-;

Post został pochwalony 0 razy

Widzę że temat już dawno wygasł;-P a podobno to jest aktualne forum;) Ludzie pogadajmy o horrorach bo to interesujący temat;P pozdrawiam;)

Post został pochwalony 0 razy